Το πάθος του Χρήστου είναι η φωτογραφία! Αυτό θα καταλάβει όποιος συνομιλήσει με τον Φωτογράφο Χρήστο Λαρισσαίο. Αγαπά τον τόπο που μεγάλωσε και τον εμπνέει να φωτογραφίζει. Οι γονείς του είναι αυτοί που τον στηρίζουν και του δίνουν δύναμη να συνεχίσει. Γι αυτόν η φωτογραφία είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει.
Το mamasstories.gr εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη από τον Χρήστο Λαρισσαίο ! Διαβάστε λοιπόν τι μας είπε και γνωρίστε τον καλύτερα ,γιατί Το πάθος του Χρήστου είναι η φωτογραφία!
Κάντε LIKE και στη σελίδα μας στο FACEBOOK
Πες μας λίγα λόγια για σένα
Ευχαριστώ πολύ το mamasstories.gr και τη Βαρβάρα για την φιλοξενία Με λένε Χρήστο Λαρισσαίο έχω γεννηθεί στην Αθήνα αλλά κατάγομαι από δυο χωριά της Ελλάδος, το Παλαιόκαστρο Ελασσόνας και τη Κεφαλοβρυση Μεσσηνίας όπου και δέχτηκα τα πρώτα μου ερεθίσματα για τη τέχνη της φωτογραφίας!
Ολοκλήρωσα τα μαθητικά μου χρόνια στο 54ο Γενικό Λύκειο Σεπολίων και εισήχθη στην Ανωτάτη εκκλησιαστική ακαδημία Αθηναίων. Αργότερα σπούδασα φωτογραφία στον Βύρωνα .Δάσκαλος μου ο Κώστας Λυκαβητός . Από μικρός αγαπώ τη τέχνη, ξεκίνησα με ζωγραφική και αργότερα με το πρώτο μου κινητό άρχισα δειλά δειλά να αποτυπώνω τις πρώτες μου εικόνες.
Ξεκίνησα από τα τοπία λόγω της αγάπης μου για το χωρίο που μεγάλωσα,την πλούσια βλάστηση και παραδεισένια μορφολογία που διαθέτει (ορεινή Μεσσηνία). Στα 14 μου,ήρθε στα χέρια μου η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή την οποία κυριολεκτικά έλιωσα στις φωτογραφίες και στην ουσία ήταν και το εναρκτήριο λάκτισμα θα έλεγα για το ξεκίνημα αυτού του ταξιδιού!
Τι σε οδήγησε να ασχοληθείς με τη φωτογραφία; Ποιο ήταν το κίνητρο σου;
Όπως ανέφερα παραπάνω η αγάπη μου για την φωτογραφία είχε ξεκινήσει όταν στα χεριά μου ήρθε το πρώτο μέσο ένα κινητό που μου έκαναν δώρο οι γονείς μου. Μου άρεσε κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό τη Κεφαλόβρυση να αποτυπώνω τα τοπία, τη φύση, τα λουλούδια τα οποία και αγαπάω πολύ. Με κυρίευε η λαχτάρα αυτά τα ωραία μέρη να μπορέσω να τα γνωρίσω σε όλους μου του φίλους και συγγενείς που δεν τα γνώριζαν.
Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησαν όλα μέχρι που στα 14 μου χρόνια πλέον πήρα τη πρώτη μου ψηφιακή μηχανή. Εκεί λοιπόν ξεκίνησα να φωτογραφίζω ό,τι μου έκανε εντύπωση και φυσικά ότι δεν μπορούσα να περιγράψω με λόγια!
Ποιο είδος φωτογραφίας υπηρετείς καλύτερα;
Ξεκίνησα τη καριέρα μου επίσημα από το εκκλησιαστικό φωτορεπορτάζ το οποίο και υπηρετώ εδώ και τρία χρόνια λόγω και τον θεολογικών μου σπουδών καθώς και την επαφή μου με την εκκλησιά από μικρο παιδί. Έχω έφεση σε αυτό το είδος που απαιτεί διακριτικότητα,σεβασμό και φυσικά είναι ένας τεράστιος πλούτος καθώς αποτελεί καταγραφή της εκκλησιαστικής ιστορίας καθώς μιλάμε για φωτορεπορτάζ και μου είναι πολύ πιο γνώριμο.
Φυσικά όμως έχω ασχοληθεί με όλα τα είδη καθώς έχω φωτογραφίσει μόδα, θέατρο, γάμους, βαπτίσεις, καλλιτέχνες και φυσικά φωτογραφία δρόμου δεχόμενος ερεθίσματα από τον δάσκαλο μου τον Κώστα Λυκαβητό ο οποίος είναι καταξιωμένος σε αυτό το είδος φωτογραφίας!
Ποια χαρακτηριστικά θεωρείς σημαντικά σε μια φωτογραφία;
Σε μια φωτογραφία θεωρώ σημαντικά μονάχα δυο χαρακτηριστικά. Το πάθος του φωτογράφου και φυσικά τη φαντασία του μυαλού του. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να επιτύχει κάλο αποτέλεσμα ! Πρέπει ο φωτογράφος να έχει σε λειτουργιά μυαλό, καρδιά και μάτι ώστε να μπορεί να αποτυπώσει και να συνθέσει αυτό το οποίο καλείται να φωτογραφίσει ή που ο ίδιος επιθυμεί να εκθέσει στο κοινό του .
Τι είναι για σένα η καλή φωτογραφία;
Η καλή φωτογραφία για μένα είναι αυτή που θα μου δημιουργήσει ένα συναίσθημα ,έναν προβληματισμό ,μια θέληση ή ένα κίνητρο να την επεξεργαστώ!
Ποια θέματα προσεγγίζεις με τον φακό σου και ποια σε αφήνουν αδιάφορο;
Με τον φακό μου προσπαθώ και θέλω να προσεγγίζω τα θέματα που αφορούν καταγραφή και αποτύπωση ιστορικών στιγμών. Είτε προσωπικών(οικογενειακών ,πτυχίων ,γάμων ,βαπτίσεων) είτε δημοσιών καθώς όπως είπα παραπάνω εργάζομαι σε φωτορεπορτάζ. Κανένα θέμα δεν με αφήνει αδιάφορο καθώς όλα έχουν ιδιαιτερότητα και κάθε είδος φωτογραφίας όπως λέει και ο δάσκαλος μου είναι ένα ολόκληρο σχολείο .
Υπάρχουν άνθρωποι ή καταστάσεις που ανατρέχεις για να αντλήσεις έμπνευση;
Φυσικά και υπάρχουν. Καταρχάς με εμπνέουν οι δικοί μου άνθρωποι. Οι γονείς μου που με έχουν στηρίξει στη ζωή μου σε όλα τα βήματα μου. Αντλώ από αυτούς δύναμη και σκεπτόμενος τους αγώνες τους μπορώ να βλέπω με καθαρό μάτι τη ζωή και να προσπαθώ να αποτυπώσω τέτοιου είδους κοινωνικά μηνύματα.
Επίσης με εμπνέουν οι παιδικοί μου ήρωες, που φυσικά δεν είναι τα κινούμενα σχέδια άλλα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου που μου δίδαξαν αγάπη και σεβασμό με την απλότητα και την αγάπη τους ο ένας για τον άλλον! Τέλος οι τόποι καταγωγής μου οι οποίοι είναι για μένα ο προσωπικός πλούτος συναισθημάτων και παιδικών αναμνήσεων!
Πόσο δύσκολο είναι να είσαι φωτογράφος στην Ελλάδα σήμερα;
Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα. Στην Ελλάδα η τέχνη της φωτογραφίας είναι πολύ υποτιμημένη καθώς ο κόσμος δε γνωρίζει πολλά γι αυτήν!
Ακούω καθημερινά πολλούς να λένε, μα σιγά ένα κλικ κάνεις. Και όμως δεν είναι ένα απλό κλικ. Η φωτογραφία είναι συνάρτηση και συνεργασία όλων των αισθήσεων, γνώσεων, αντίληψης, φαντασίας και ενστίκτου. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι φωτογράφος ουσιαστικά ! Πιστεύω όμως και βλέπω ότι πλέον όλο και περισσότεροι νέοι ασχολούνται και θέλουν να μάθουν για την φωτογραφία. Ουσιαστικά και να εμβαθύνουν κάτι που είναι αισιόδοξο γιατί η φωτογραφία είναι κειμήλιο,ανάμνηση και αποκτά αξία μετά από χρόνια !!!
Πώς ονειρεύεσαι τον εαυτό σου τα επόμενα χρόνια;
Συνηθίζω να μην έχω βαθυστόχαστους και μακροπρόθεσμους στόχους. Τα όνειρα μου είναι και βρίσκονται στις γνώσεις και τις προσπάθειες μου. Όπως είπα η φωτογραφία είναι ένα ταξίδι το οποίο δεν τελειώνει. Από κει και πέρα θα δείξει που και πως θα φτάσει. Συνηθίζω να τα αφήνω όλα στο θεό, εκείνος ξέρει καλύτερα από έμενα !
Τον Χρήστο Λαρισσαίο μπορείτε να τον βρείτε ΕΔΏ
Διαβάστε επίσης: Ράνια Μπουμπουρή,συνέντευξη με τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων
Σας ευχαριστώ πολύ, εύχομαι κάθε κάλο σε όλους και σε εσένα προσωπικά γι αυτή τη συνέντευξη και τη φιλοξενία στο site σου. Eυχομαι σε κάθε σπιτικό και στους νέους γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους,να κάνουν όνειρα, να δημιουργούν και να προσφέρουν
