Γράφει: Da Lua Lia
Το να παίρνεις τα πράγματα πάντα προσωπικά, είναι ένα θέμα. Για να ακριβολογούμε είναι ένα σοβαρό θέμα, αφού είναι ο καλύτερος τρόπος για να μειώσεις την εκτίμηση που τρέφεις για τον εαυτό σου.
Η φίλη μου η Μαρία πληγώθηκε όταν ο γιος της της είπε πως μοιάζει με γριά. Έκλαιγε για μέρες όποτε το θυμόνταν και έδειχνε να μην μπορεί να το ξεπεράσει με τίποτα. “Μα αφού σε μένα το είπε, σε μένα, κοιτάζοντάς με στα μάτια, πως να μην το πάρω προσωπικά που μου λες εσύ;” έλεγε, όταν επέμενα στην άποψή μου να χαλαρώσει και να μην παίρνει τη φράση του παιδιού της τόσο προσωπικά.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά που συμβαίνουν στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους που δεν πρέπει απαραίτητα να παίρνουμε προσωπικά, αλλά και ένα πλήθος άλλων καταστάσεων, όπως μία περίοδος κακοτυχίας στη ζωή μας, το ότι μείναμε δίχως δουλειά ή το ότι κάποιος άγνωστος ξεπέρασε τις επιδόσεις μας στο διαδικτυακό παιχνίδι που παίζουμε ή ανέβασε το blog του (για να μιλήσουμε και με όρους blogging) πάνω από το δικό μας στις λίστες κατάταξης της google.
Είναι τόσο εύκολο να αποκαλέσουμε κάποιον που παίρνει τα πάντα προσωπικά εγωιστή και να τον αποκλείσουμε από τον κοινωνικό μας περίγυρο! Είναι όμως εγωιστής; Το κάνει επειδή θέλει να βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο ή υπάρχουν άλλοι λόγοι; Και αν σε αυτή τη συμπεριφορά που περιγράφουμε νομίζεις πως βλέπεις τον εαυτό σου, τι μπορείς να κάνεις για να μην παίρνεις πια τόσο προσωπικά οτιδήποτε αντιμετωπίζεις;
“Κανεισ δεν μπορει να με πληγωσει διχωσ την συγκαταθεση μου.” – μαχατμα γκαντι
Ο άνθρωπος που έχει την τάση να τα παίρνει όλα προσωπικά, έχει συνήθως και την τάση να κριτικάρει, να ειρωνεύεται ή να σνομπάρει (συχνά όλα αυτά μαζί) οτιδήποτε είναι αντίθετο με την άποψη και τις επιλογές του. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει τη βαθιά πεποίθηση πως όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινή οπτική απέναντι στη ζωή και δεν δέχεται ή έχει δυσκολία να δεχτεί ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά “σημεία” από τα οποία ο καθένας έχει άλλο οπτικό πεδίο απέναντι στις καταστάσεις.
Η υγιής αυτοεκτίμηση και η πραγματική γνώση της αξίας μας είναι εκείνα που θα μας αποτρέψουν από το να πληγωθούμε στη σχέση μας με έναν άνθρωπο που τα παίρνει όλα προσωπικά. Χρειάζεται ωριμότητα για να έχουμε τη γνώση πως δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου. Ένας ανώριμος άνθρωπος είναι που επειδή θεωρεί πως το σύμπαν περιστρέφεται γύρω του, τα παίρνει όλα προσωπικά.
Τα συναισθήματα της φίλης μου Μαρίας άλλαξαν όταν προσπάθησα να την κάνω να σκεφτεί όχι τον λόγο που ο γιος της θέλησε να την προσβάλει από έλλειψη αγάπης προς εκείνη (όπως ισχυρίζονταν με πόνο ψυχής και ατέλειωτα δάκρυα), αλλά το τι μπορεί να σήμαινε αυτός ο σχολιασμός για τον ίδιο τον έφηβο. Έτσι όταν ηρέμησε κατάφερε να ρωτήσει το παιδί της τον λόγο που της μίλησε με αυτόν τον τρόπο για να λάβει την αποστομωτική απάντηση πως ανησυχούσε για εκείνη γιατί τελευταία είχε παρατήσει τον εαυτό της και ήθελε να την τρομάξει για να την παρακινήσει να βάψει τα μαλλιά της. Και η συζήτηση έληξε με μία τεράστια σφιχτή αγκαλιά που έδιωξε όλες της τις αμφιβολίες για την αγάπη του παιδιού της προς εκείνη.
Όταν παίρνουμε προσωπικά όλα όσα μας συμβαίνουν δεν δίνουμε ούτε στον εαυτό μας την ευκαιρία να έχει μία συνολική εικόνα της κατάστασης, αλλά ούτε και στους άλλους να καταλάβουν τη θέση τους τόσο στη ζωή μας όσο και σε όσα διαδραματίζονται προκαλώντας την ευθιξία μας. Ο γιος της Μαρίας, κατάλαβε πως ο τρόπος που έβγαλε την ανησυχία του στεναχώρησε τη μητέρα του αφού εκείνη ηρέμησε και αποστασιοποιημένη πια θέλησε να το συζητήσει μαζί του. Ενώ η Μαρία κατάφερε να κατανοήσει την αλλοπρόσαλλη και προσβλητική συμπεριφορά του παιδιού της όταν αποτράβηξε τον “στοχοποιημένο” εαυτό της και αποφάσισε να “δει” με τα μάτια του γιου της. Φυσικά και όταν έκανε το βήμα να συζητήσει μαζί του. Έτσι, βρισκόμενοι πραγματικά και οι δύο στην ίδια μεριά, είδαν την κατάσταση από την ίδια οπτική γωνία.
Ξεκαθάρισε λοιπόν τους λόγους που συμβαίνει ό,τι συμβαίνει και που λέγεται ό,τι λέγεται, βγάζοντας τον εαυτό σου από το κέντρο του σύμπαντος. Επικοινώνησε τις ανησυχίες και τις σκέψεις σου και τέλος, αναρωτήσου: Αυτό που συμβαίνει, έχει κάτι να σε διδάξει; είσαι άμοιρος ευθυνών;
“Η ευγένεια ανοίγει πόρτες και η αγένεια τις κλείνει” έλεγε μία σοφή γειτόνισσα! Με ευγένεια και καλοσύνη, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου και βαθιά γνώση του ποιος είσαι, θα βρίσκεις πάντα τον τρόπο να συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να συμπεριφέρονται σε σένα.
